"സപ്പ്ളി ഇല്ലാണ്ട് എന്തു കോപ്പിലെ എഞ്ചിനീറിങ് ആടോ ഇയ്യൊക്കെ ഇവ്ടെ കെടന്ന് ഒലത്തുന്നത്"?
അന്ന് രാവിലെ കോളേജിലെത്തിയതിന് ശേഷം ആദ്യം കേള്ക്കുന്ന പഞ്ച് ഡയലോഗ് ഇതായിരുന്നു.
ആശാന് വിടാന് ഭാവമില്ലായിരുന്നു.
"ഡോ , ഡോ ഇവ്ടെ നോക്ക്..ആ കുത്തിരിക്കുന്ന ചെക്കനെ കണ്ടാ ഇയ്യ്? ഓനില്ലേ, ഓന് ഫുള് പാസ്സാ.. ഓനിവിടെ പുല്ലു വെലയാ.. മര്യാദക്ക് നാലക്ഷരം പഠിച്ച് നടക്കണ നേരം കൊണ്ട് 5-6 സപ്പ്ളി വാങ്ങി ഇതൊന്ന് പൊലിപ്പിക്കാന് നോക്ക്..ആലേല് ഒരുത്തനും അന്നെ വക വയ്ക്കൂല.."
ഇവന് ഇങ്ങനെയാണ്.. എല്ലാ കാര്യങ്ങള്ക്കും മൂപ്പര്ക്ക് ഒരഭിപ്രായം ഉണ്ടാവും..ആള് മഹാ പേടിതൊണ്ടനാണെലും അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ "ഓ അവനോ? അവന് അലമ്പാ " എന്ന് മറ്റുള്ളവരെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിച്ച് അത് കേട്ടു പുളകം കൊള്ളുന്ന ഒരു ഒന്നൊന്നര വിത്ത്..
ബോറടിപ്പിക്കുന്ന ക്ലാസ്സുകളില് ആരെയോ ബോധ്യപ്പെടുത്താനായി നോട്ടെടുതത് കുത്തി വരയുമ്പോള് പിന്നെയും ആ ശബ്ദം കേട്ടു.
"ഹും.. എഡൊ എനക്കൊന്നും ഒരു പണിയുമില്ലാഞ്ഞിട്ടാ കുത്തിരുന്ന് നോടട് എയുതുന്നത്? ഇതോക്ക് ..ഇവ്ടെ..ഞാന് നോടട് കയ്യിഓണ്ട് തൊടുന്നില്ല..എനക് പറ്റോ ഇങ്ങനെ?ഇല്ല.. അതാണ് ചങ്കൂറ്റം .."
തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവന്റെ കരണം പുകയ്ക്കാന് തോന്നിയെങ്കിലും ക്ലാസ്സില് സമാധാനമായി ഉറങ്ങുന്ന മറ്റ് കുട്ടികളെ ഉണര്ത്താന് എനിക്കു മനസ്സ് വന്നില്ല.. റീഫില് ഇല്ലാത്ത പെനന് കൊണ്ട് ഇന്സ്ട്രമെന്റേഷന് എഞ്ചിനീറിങ്ങിന്റെ നോടട് ഫ്രണ്ന്റ് ബെഞ്ചിലിരുന്ന് എയുതിയെടുക്കുന്ന വിരുതനോട് സാര് ചോദിച്ചു:
"എല്ലാം മനസിലാവുന്നില്ലേ ? ഒന്നൂടെ റിപ്പീറ്റ് ചെയ്യണോ?"
"ഐയ് വേണ്ട സാര്....: : മനസിലായി..".
തന്റെ ക്ലാസ്സില് ഒരു കുട്ടിയെങ്കിലും ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തില് സാര് ക്ലാസ്സ് തുടര്ന്നു...
വീണ്ടും പിറകില് നിന്നും ആ വൃത്തികെട്ട ശബ്ദം ഞാന് കേട്ടു..
"നായിന്റെ മോനേ.. അറ്റെന്ഡെന്സ് എടുക്കഡോ.. സമയം 9.50 ആയി..മതി എന്റെ ഇന്നത്തെ പഠിപ്പിക്കല്"
ഇതൊന്നും നിങ്ങള് വിചാരിക്കുന്നതു പോലെ എല്ലാവരും കേള്ക്കെ പറയുന്നതല്ല.. തന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്നവനും കഷ്ട്ടിച്ച് മുന്നിലുള്ളവനും കേള്ക്കാന് പാകത്തിലാണ് ആശാന്റെ ഡയലോഗ് ഡെലിവെറി..
അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും സാര് അറ്റെന്ഡെന്സ് ഷീറ്റ് എടുത്ത് മറിക്കാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു..ഇനി അയാള് ഇതേങ്ങാന് കേട്ടോ?
സാര് തുടര്ന്നു..
"ആ ഉറങ്ങുന്നവരൊക്കെ ഒന്ന് എണീക്ക് .. അറ്റെന്ഡെന്സ് എടുക്കാന് പൊവ്വാ.."
എല്ലാവരും കൈയും കാലും നിവര്ത്തി ഒരു ദീര്ഘനിശ്വാസം വിട്ടു അറ്റെന്ഡെന്സ് കൊടുത്തു..
"സനൂപേ.. അടുത്ത ഹവര് ആരാടാ?"
വന്നു അടുത്ത ഡയലോഗ്.
"ആരായാലും എനിക്കു പുല്ലാ..ഞാന് നോടൊന്നും എയുതൂല.."
ചോദിച്ചു കുടുങ്ങി.. അല്ലാതെന്ത് പറയാനാ ..
അടുത്ത ഭീകരന് ക്ലാസ്സ് എടുക്കാന് എത്തി.ഇന്ന് ബോര്ഡില് വരയ്ക്കാനുള്ള യന്ത്രങ്ങളെ ഒരു തുണ്ട് കടലാസ്സിലാക്കി മൂപ്പര് അങ്ങനെ നിന്നു.യൂണിവേഴ്സിറ്റി എക്സാമിന് പിള്ളേരെടുക്കുന്ന തുണ്ട് പോലും ഇതിലും വലുതാണല്ലോ എന്നു ഞാന് അത്ഭുതത്തോടെ ചിന്തിച്ചു.. ഇല്ല ക്ലാസ്സില് 16 പേരെ ഉള്ളൂ.. മുന്നിലിരിക്കുന്ന വിരുതനോട് അയാള് ചോദിച്ചു..
"എങ്കടാ സ്റ്റുഡന്റ്സ്?"
അയാള് ഒരു തമിഴനാണ്.
" ഇപ്പോ വരും സാര്..".. , വെള്ളം കുടിക്കാന് പോയതാ."
"ഏതുക്കടാ ഇന്ത കാലയിലെ തണ്ണി?"
സനൂപ് വീണ്ടും..
"എഡൊ കോപ്പേ.. മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ വെള്ളം മുഴുവനും എടുക്കെം വേണം ഇവ്ടെള്ള പാവങ്ങള് ഏതെങ്കിലും കിണറ്റിന്നോ പൊഴേന്നൊ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് വെള്ളം മുക്കി കുടിക്കാന് പോവുമ്പോ അതിനും കോലിടാന് വന്നാണ്ടല്ലോ തച്ചു ഞാന് അന്നെ ചെത്തുകടവ് പൊഴേല് താഴ്ത്തും..അല്ല പിന്നെ.."
എന്തായാലും കാത്തു നിന്ന് കാത്തു നിന്നു മടുത്തു അയാള് യന്ത്രങ്ങളെ വരക്കാന് ബോര്ഡിലെക് തിരിഞ്ഞു.ഈ നശിച്ച യന്ത്രങ്ങള്.... ..ഞാന് മനസ്സില് കരുതി..അവസാന വര്ഷമാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത എന്റെ മനസ്സിനെ തണുപ്പിച്ചു.
എന്റെ വലതു ഭാഗത്തുള്ള ബെഞ്ചില് "പെന്ഫയിറ്റും" ഇടത്തു ഭാഗത്ത് "ക്രിക്കെറ്റും" തകൃതിയായി നടന്നു വന്നു.. ഒളിമ്പിക്സ് സ്റ്റേഡിയത്തില് പോലും കാണില്ല ഇത്ര വൈവിധ്യമാര്ന്ന മല്സരങ്ങള് ഒരുമിച്ച്.. ഞാന് എന്തു കളിക്കും എന്നു ചിന്തിച്ചിരിക്കുമ്പോള് ഐഡിയ യുമായി പിറകിലെ ബെഞ്ചില് നിന്നും സനൂപ് എത്തി.."പൂജ്യം വെട്ട്".
കളി പുരോഗമിക്കുന്നതിനിടയില് അവന് പറഞ്ഞു:
"ഒരു ബുള്ളറ്റ് കിട്ടിയിരുന്നേല് ..."
"എന്തിനാടാ സൈക്കിള് ഓടിക്കാന് അറിയാത്ത അനക്ക് ബുള്ളറ്റ് ?"
എന്നെയൊന്ന് തറപ്പിച്ചു നോക്കി ബോസ്സ് ബൂക്കുമെടുത്ത് പിറകിലെക് തന്നെ പോയി.ചേ..കളിയില് രസം പിടിച്ചു വരികയായിരുന്നു..
അവിടെ ബോര്ഡില് യന്ത്രങ്ങള് രൂപം കൊണ്ടിരുന്നു.സ്കെയില് ഇല്ലാതെ ഞാന് വരച്ച യന്ത്രങ്ങള്കോക്കെ 5-6 പാര്ട്ട്സ് അധികം ഉണ്ടായിരുന്നു.കെടക്കട്ടെ ഒരു ഭംഗിക്ക്,ഞാന് കരുതി.
സമയം 11.15. മൂന്നാമത്തെ അവര്. .സനൂപ് വീണ്ടും അടുത്തെത്തി.
"എഡൊ ഇന്ന് ബിരിയാണി ആക്കല്ലേ?,ചോറ് തിന്ന് മടുത്തെഡോ.."
"എവിടെ മടുക്കാനാ മോനേ അനക്ക് ചോറ്?, ഇയ്യ് ദിവസവും ബിരിയാണി അല്ലേ കയിക്കല്..?"
"പോടാ അവിടുന്ന് .. ഈ സെമ്മില് ഞാന് ആകെ 4 ബിരിയാണിയെ തിന്നിട്ടുള്ളൂ.."
"സനൂപേ ഈ സെമ്മ് തുടങ്ങിറ്റ് ആകെ 5 ദിവസായിട്ടേ ഉള്ളൂ കുട്ടാ.."
ഇപ്രാവശ്യവും ഞാന് തന്നെ ഗോളടിച്ചു.എല്ലാ ക്ലാസ്സിലെയും ബെസ്റ്റ് സ്റ്റുഡെന്റിനെ മാനേജ്മെന്റ് എന്തോ അവാര്ഡ് കൊടുത്ത് ആദരികുന്ന പരിപാടി ഉണ്ട് കൊല്ലത്തില്....., അതേ പരിപാടി കാന്റ്റീന് കോണ്ട്രാക്റ്റ് എടുത്തവര് നടത്തുകയാണെങ്കില് ഈ സനൂപിന് ഒരു പ്രത്യേക സമ്മാനം ഉണ്ടാവും..ഏറ്റവും കൂടുതല് ബിരിയാണി കഴിച്ചതിനുള്ള "പപ്പന്"" സ്മാരക പൂവന് കോഴി അവാര്ഡ്".പഹയന് ബിരിയാണി കഴികാത്ത മൂന്നേ മൂന്ന് അവസരങ്ങള് ഇവയൊക്കെയാണ്..1) ശനി ,ഞായര് (കോളേജില്ല) 2)സ്ട്രൈക് ( കാന്റ്റീന് ഉണ്ടാവില്ല ) 3)സാക്ഷാല് സനൂപ് തന്നെ ഇല്ല(ലീവ്).
ബിരിയാണി എടുത്തു കൊടുക്കുന്ന കാന്റീനിലെ ഏട്ടന് തന്നെ കണ്ടാല് വലിയ കോഴിക്കാല് ഇടുമെന്ന രഹസ്യം ഒരിക്കല് അവന് തന്നെ എന്റടുത്ത് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ്.ബിരിയാണിയും കഴിച്ചു കോളേജിലെ ഗാര്ഡനില് ഇരിക്കുമ്പോള് അടുത്ത ഡയലോഗ്:
"അല്ലെഡോ ഇമ്പക്ക് ഈ കോളേജില് ബോംബ് വച്ചാലൊ?"
"എന്തിനാ?"
"അല്ല അങ്ങനെയാണെല് ഈ കോളേജ് കുറെ കാലത്തേക് പൂട്ടുമല്ലോ?"
"ഊ അതിന്റെ അവശ്യൊന്നുല്ല്യ..വിജയ ശതമാനം കുറഞ്ഞോണ്ട് സര്ക്കാര് തന്നെ ഈ കോളേജ് പൂട്ടിക്കൊളും..അതിനായിട്ട് ഇയ്യ് ഇപ്പോ ബോംബോന്നും വെക്കണ്ട.."
പിറകില് നിന്നും ആരോ വിളിച്ചു പറയുന്നത് ഞാന് കേട്ടു.
"എടാ ആ പോണ കുട്ടിക്ക് ഭയങ്കര അഹങ്കരാ.."
സനൂപ് തുടര്ന്നു.
"അതെന്താടാ ?"
"ഓള് എന്നെ നോക്കുന്നില്ല.."
"അതിനു ഓള്ക് അന്നെ അറിയോ?"
"ഇല്ല"
"പിന്നെന്തിനാടോ ഓള് അന്നെ നോക്കുന്നത്?"
അടുത്തത് കുട്ടി പോകുന്നത് കണ്ടപ്പോള് വീണ്ടും:
"ആരാപ്പോ ആ പോണത് ,അന്റെ ജൂനിയര് ആയ്റ്റ് നവജ്യോതില് പഠിച്ച നായിന്റെ മോളല്ലെ അത് ?"
"ആ..ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.."
"ഓളോട് പറഞ്ഞെക്കേണ്ടി ഓള്ക് വേണേല് എന്നെ ലൈനടിച്ചോളാന് .. ഈ ഇയറൂടെ കഴ്ഞ്ഞാ സനൂപ് സനൂപിന്റെ പാട്ടിന് പോകും.. ഓള്ക്കറിയില്ല ന്നെ.."
ആ കുട്ടിക്ക് സനൂപിനെ അറിയില്ല...സനൂപിന് അവളോടുള്ള പ്രണയം അറിയില്ല, സനൂപിന്റെ പേര് സനൂപ് ആണെന്ന് അറിയില്ല..എല്ലാം സഹിക്കാം..ആരാ സനൂപ് എന്നു പോലുമറിയില്ല..അങ്ങനെയുള്ള ഒരു കുട്ടിയോടാണ് ഇതൊകെ പറഞ്ഞെല്പ്പിക്കാന് എന്നോടു പറയുന്നത്.
"എടാ ഇവള് എന്റെ നാട്ടിലാ."
"അതിനു ഞാനെന്താ വേണ്ടത്?"
"ഒന്നുംല്യ ..ഞാന് ഇന്നാള് ഇവള്ഡേ വീടിന് മുന്നില് കൂടെ പോവുമ്പോ ഒരു സീന് കണ്ടു.."
അത് വരെ ബ്ലാക്ക് ആന്ഡ് വൈറ്റ് പടം കാണുന്ന പോലെ സനൂപിന്റെ വളിപ്പ് കേട്ടിരുന്ന ശരത്തിന്റെ മുഖം അമല് നീരദിന്റെ ബാച്ച്ലര് പാര്ട്ടി കണ്ടിറങ്ങിയ കൂലി പണിക്കാരന്റെ മുഖം പോലെ വിവര്ണമായി.
"സനൂപേ പറയേഡോ..എന്താ ഇയ്യ് കണ്ടേ?"
"ഓ അതോ..ഞാന് ഇങ്ങനെ പോവുമ്പോണ്ട് ഓള് സന്ധ്യക്ക് വിളക്ക് വെക്കുന്നു .."
"ഇതൊകെ ഒരു സീനാണ്ടോ?, മനുഷ്യനെ മെനെക്കെടുത്താന് വേണ്ടീറ്റ്..ചേ."
സീന് കേള്ക്കാന് മരത്തിന്റെ മുകളില് നിന്നും ചാടിയിറങ്ങിയ നൌഫല് ഇറങ്ങിയ പോലെ തിരിച്ചു കയറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഉച്ചക്ക് ശേഷമുള്ള ആദ്യത്തെ അവര്...
സനൂപ് പിറകിലെ ബെഞ്ചില് ബിസി ആണ്..ചോദിച്ചപ്പോള് അടുത്തുള്ളവന് പറഞ്ഞു:
"ഓന് ഫേസ്ബുക്ക് ഇലാ"..
ആ 1 മണിക്കൂര് സനൂപിന്റെ ഒരനക്കവും കണ്ടില്ല.. ഞാനാകട്ടെ ഉറങ്ങിയും പോയി..സനൂപിന്റെ അലര്ച്ച കേട്ടാണ് എയുന്നേറ്റത്.
"കുട്ടി കുടുങ്ങി മോനേ..കുട്ടി കുടുങ്ങി..എനിക്കു കുട്ടി കുടുങ്ങി."
"ഏത് കുട്ടിയാ സനൂപേ നിന്നെ കണ്ട് കുടുങ്ങിയത്?".
"അതല്ലഡോ ..ഫേസ്ബുക്ക് ഇലൂടെ ഒരു കുട്ടി എനിക്കു ഒത്തു.."
"അതേതാ കുട്ടി?"
"ഒരു ഫിലിപ്പീന്സുകാരിയാ"
"കളവ് പറയാണ്ട് പോടാ.."
അടുത്തിരുന്ന ദാസന് വിശ്വാസം വന്നില്ല..
"എടാ സത്യായിരിക്കും..എന്തായാലും ഈ നാട്ടിനൊന്നും ഇവന് പെണ്ണ് കിട്ടിലന്നുറപ്പാ..എടുന്നാ പെണ്ണ്?"
"ഫിലിപ്പീന്സ്"
"ഓ ഈ ഫിലിപ്പീന്സുകരോക്കെ __ടികള് ആ സനൂപേ..എനിക്കറിയാം "
മനു പറഞ്ഞു..
"എന്നിട്ട് ഇന്നോട് കൊറേ ചാറ്റ് ചെയ്തല്ലോ?"
ഞാന് മൊബൈലെടുത്ത് അവന്റെ ചാറ്റ് നോക്കി..ആ 10 ചാറ്റ്..റിപ്ലൈ അടക്കം.. അതിനാണ് ഇവന് കൊറേ എന്ന് പറയുന്നത്..
"ഈ 5 റിപ്ലൈ ഇംഗ്ലിഷില് അടിക്കാനാണോ സനൂപേ ഇയ്യ് ഒരു മണിക്കൂര് ഇവ്ടെ കുനിഞ്ഞിരുന്നത്?"
"ഓ അന്നെ പോലെ ഞാന് ഐസിഎസ്ഇ സിലബസ് ഒന്നുമല്ല ഞാന് പാദിച്ചത്..സര്ക്കാര് സ്കൂളിലാ.."
"സര്ക്കാര് സ്കൂളിലായാലും മാനേജ്മെന്റ് സ്കൂളിലായാലും ഇങ്ഗ്ലീശില് 26 അക്ഷരം തന്നെയാ മോനേ എല്ലായിടത്തും പഠിപ്പിക്കുന്നത്.."
ഞാന് പിന്നെയും ഗോളടിച്ചു..
ഇങ്ങനെ ഗോളടിച്ചും വഴങ്ങിയും എന്ജിനിയറിങ് പഠനം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു.. മരുഭൂമിയില് ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ സഞ്ചാരിയെ പോലെ.. എങ്ങോട്ടെന്നറിയാതെ നടക്കുന്നതിനിടയില് കാണുന്ന പച്ചപ്പ് പോലെ ഇങ്ങനെയുള്ള നിഷ്കളങ്കമായ സൌഹൃദങ്ങളും..